اخبار
رابطه پیاده روی و میزان خلاقیت
محققان دانشگاه استنفورد کشف کردهاند پياده روي تأثيرات ذهني دارد
راه برويد و خلاق شويد!
وقتي يک فرد خلاق ميبينيد که با کمک همان خلاقيتش توانسته کسب و کار تازهاي راه بيندازد يا شيوه زندگياش را عوض کند و به موفقيت دست يابد، آرزو ميکنيد کاش شما جايش بوديد؟ فکر ميکنيد براي اينکه به يک فرد خلاق تبديل شويد، لازم است حتما از روشهاي خارقالعاده و سخت کمک بگيريد؟
اگر تا امروز بهدليل سخت بودن اين راه در ذهنتان، بيخيال خلاقيت شدهايد، خوشحال باشيد که دانشمندان يک راه بسيار راحت براي افزايش خلاقيت پيدا کردهاند؛ پيادهروي! شايد از شنيدن اين حرف تعجب کرده باشيد چراکه تا امروز برجستهترين تصويري که از منفعت پيادهروي در ذهن بيشترمان شکل گرفته، کاهش وزن و کمک به سلامت جسم بوده، اما مريلي اوپزو در حال انجام تحقيقي روي افراد در هر سن و سالي است که با راهرفتن بيشتر و نشستن کمتر، پتانسيل خلاقيتشان را بهينه کنند و افزايش دهند.
اوپزو و همکارش دنيل ال.شوآرتز، در استنفورد متوجه شدهاند پيادهروي در هر زماني از روز، يکي از کاربرديترين روشهاي پرورش تفکر خلاق است. اوپزو در تحقيق جديدش با عنوان «چند پا براي ايدههاي شما: تاثير مثبت پيادهروي بر تفکر خلاق» که در سال 2014 در مجله American Psychological Association منتشر شد، اعلام کرد: «عمل راهرفتن و پيادهروي- که اصلا هم مهم نيست در خانه يا خارج از خانه انجام گيرد- ميتواند به يک اندازه، تاثير بسزايي در افزايش تفکر خلاق فرد داشته باشد. در يک آزمايش، آنها دريافتند در مقايسه با يکجا نشستن، راهرفتن روي تردميل در خانه و روبروي يک ديوار صاف و ساده يا پيادهروي بيرون از خانه در هواي تازه، 2 برابر بسياري از فعاليتهاي ديگر بر خلاقيت تاثيرگذار است. دکتر اوپزو ميگويد: «حتي راهرفتن در يک اتاق کوچک خستهکننده هم نتايج بسيار پررنگي از تفکرات خلاق به دست داده که گروه محققان را بسيار شگفتزده کرده است.» آنها از افراد زيادي شامل بزرگسالان، در تحقيق خود استفاده کردند و در شرايط مختلف نشستن، راهرفتن داخل منزل و خارج از منزل، آنها را مورد بررسي و مقايسه قرار دادند. مدت زمان پيادهروي اين جلسهها بين5 تا 16 دقيقه متفاوت بوده و شرايط ذهني شرکتکنندگان در تمام اين حالتها مورد بررسي قرار گرفته است. تمام افراد حاضر در اين آزمايش در نهايت با تستهاي تفکر خلاق واگرا مورد سنجش قرار گرفتند؛ تفکر واگرا يعني استفاده از راهحلهاي مختلف و ايدههاي فکري ممکن. در نهايت نتايج مطالعات نشان دادند بهطور متوسط 60 درصد از افرادي که تفکر خلاق واگرا داشتند، نسبت به افرادي که نشسته بودند، از تحرک بدني بيشتري برخوردار بودند.
براي آزمايش تاثير راهرفتن در مقابل نشستن در تفکر همگرا، محققان از شرکتکنندگان خواستند در نوعي تمرين واژه شرکت کنند. در اين تمرين، شرکتکنندگان بايد با بررسي 3 کلمه، به يک کلمه نهايي برسند. مثلا آنها با ديدن و بررسي 3 کلمه «سوئيس، کيک و کلبه» به کلمه «پنير» يا همان «چيز کيک» برسند. در نهايت نتايج اين مطالعهها هم نشان داد افرادي که مدت زمان پيادهرويشان کمتر از مدت زمان نشستنشان بود، نمره کمتر و بدتري در اين آزمون گرفتند و همين نتايج نشان داد پيادهروي بيشتر به نفع مراحل تفکر خلاق است که شامل تفکر واگرا هم ميشود.
خوب است بدانيد مردم يونان باستان متوجه اين تاثير خارقالعاده پيادهروي شده بودند و مدارسي مبتني بر فلسفه ارسطو و به شيوه دورهگردي درست کرده بودند.
استيو جابز هم مهمترين جلسههايش را در پيادهرويهاي طولاني برگزار ميکرده تا بهترين تصميمها و نتيجهها عايدش شود!
با اين همه سند و مدرک که نشان ميدهد پيادهروي خيلي بيشتر از يک ورزش ساده و سبک است، پس چرا هنوز نشستهايد؟