گردو، غذای مغز ( 2 )

مصارف درمانی (medicinal uses):

1. گردوی در روغن پخته بسیار قابض است و برگ و پوست گردو هر دو بازدارنده نزیف (خونریزی) هستند، سوخته پوست گردو خشکاننده است و گزش ندارد.

2. تاثیر روغن کهنه گردو چون تاثیر روغن زیتون کهنه است.

3. زدایندگی کهنه آن قوی است.

4. ضماد گردوی تر را بر جای ضربه گذارند مفید است.

5. مغز گردو را بخایند (بجوند) و بر دمل سودایی چرکین گذارند داروی خوبی است.

6. صمغ آن را بکوبند و بر قرحه گرم پاشند یا داخل مرهم کنند سودمند است.

7. گردوی مخلوط با عسل و فیجن (سداب) علاج پیچش عصب است.

8. خوزیان گفته اند: گردو زبان را سنگین کند و سبب برآمدن جوش دهان(آفت) شود.

9. روغن گردو داروی خوره و سرخی و ناسورهای گوشه چشم (زخمی که آب و چرک از آن بیرون می آید) است.

10. افشره و رب گردو بازدارنده خناق (دیفتری) است و برای سرفه بد است.

11. روغن گردوی کهنه باعث گلودرد می شود.

12. همه انواع گردو بویژه گردوی ملوکی بزرگ را بر پستان آماسیده گذارند آماس را فرونشانند.

13. گردویی که در عسل پرورش دهند برای معده سرد مفید است.

14. درد و پیچش شکم  را تسکین دهد، شکم را بند آورد و بویژه در روغن جوشیده اش بسیار قابض است.

15. پوست گردو نزیف حیض را قطع کند.

16. مربای گردو بهترین داروی گرده (کلیه) سرد است.

17. خاکستر پوستش را شربت کنند و تناول نمایند یا بردارند (شیاف واژینال)، بازدارنده حیض است.

18. گردو را با آبکامه (دارویی ترکیبی در طب سنتی) بخورند اسهال آورد و اگر زیاد بخورند کرم ها را بیرون می راند.

19. اگر با انزروت خورده شود موجب خارج شدن كرم معده است و در روده کور و برای اسهال خونی  نافع است. براى نابود كردن كرمهاى روده بايد ( ۴ - ۶ ) عدد گردوى نيم رَس را كوبيده و عصارۀ آن را بوسيلۀ يك قطعه پارچۀ نازك گرفته و آن عصاره را با نيشكرى كه آن را كوبيده باشند ممزوج نموده، آنگاه همه‌روزه ناشتا نصف قاشق كوچك غذاخورى از آن به كودك داده و به تناسب زيادى سن افراد مقدار خوراك آن را بايد اضافه كرد. اين عمل بايد همچنان ادامه پيدا كند تا موقعى كه كرمها به كلى نابود شوند.

20. گردو که با انجیر و فیجن باشد پادزهر هر نوع سمی است.

21. گردو با پیاز و نمک اگر بر محل گازگرفتگی سگ هار و غیره ضماد شود، سودمند آید.

22. مغز گردو مانع تشكيل سنگ در كيسۀ صفرا يا كليۀ مى‌شود.

23. روغن گردو پماد خوبى براى بيمارى‌هاى پوستى است.

24. روغن گردو بسيار لطيف و ملين است و محلل مى‌باشد و براى تقويت نيروى جنسى مفيد است.

25. روغن گردو مانع ترش شدن غذا مى‌گردد.

26. خوردن  ۵  گرم از سوختۀ گردو که با پوست سوخته شده باشد، با رب مورد براى قطع خون بواسير مفيد است.

27. اگر سوختۀ گردو -که با پوست سوخته شده باشد- با زيرۀ كرمانى نرم ساييده با عسل مخلوط نمايند و به سر و بدن مفلوج، مبتلا به لقوه، يا مبتلايان به دردهاى مفاصل سرد و تبهاى سرد بلغمى مزمن بمالند و در حمام، آفتاب و يا اطاق گرم بخوابند و خود را بپوشانند كه خوب عرق كنند و پس از آن بدون اينكه سرما بخورند بدن را خشك كنند و آب سرد نخورند و اين كار يكى دو بار انجام شود بيمارى از بين مى‌رود.

28. ماليدن مغز كهنه و سوختۀ آن با زفت به زخمهاى سر بسيار مفيد است.

29. عصارۀ پوست سبز آن كه با رب انار پخته شده باشد براى ورمهاى عضلات حلق مفيد است، و غرغره با آب پوست سبز پختۀ آن براى تحليل ورم لثه‌ها و استحكام دندان، و گرد پوست سخت آن براى خشك كردن جراحتها، و خوردن آن سه روز متوالى براى قطع خونريزى و از بين رفتن تقطيرالبول (قطره‌قطره ادرار كردن با درد و سوزش) مفيد مى‌باشد.

30. اگر پوست ريشۀ آن را به اندازۀ  ١۵  گرم تا  ٣٠  گرم بجوشانند و آب آن را بعد از غذا بخورند، قى‌آور است و اخلاط لزج را دفع مى‌كند و براى دردهاى قسمت پايين بدن خصوصا درد شكم مفيد مى‌باشد.

31. اگر پوست سبز خارجى آن را در حالت سبزى و ترى بكوبند و خبث الحديد را نرم ساييده بر آن بپاشند و تا چند روز هر روز به هم زنند خضاب بسيار جالبى به دست مى‌آيد كه رنگ آن بادوام است.

32. اگر با پوست سبز تازۀ آن مسواك كنند و به دندان و لثه بمالند براى تقويت لثه‌ها و دندان بسيار مفيد است.

33. قطرۀ آب برگ آن، كه كمى گرم كرده باشند براى خارج ساختن چرك گوش، و رب پوست سبز آن كه با عسل و رب انگور درست شده باشد براى زخمهاى دهان و خون آمدن از بن دندان و رفع سستى لثه و استحكام آن بسيار مؤثر است.

34. خوردن دَم‌كردۀ  ٢٠ - ١۵  گرم برگ گردو در هزار گرم آب‌جوش براى كاهش مقدار قند خون در بيماران مبتلا به بيمارى قند اثر محسوس دارد و براى مريضهاى مبتلا به ورم مفاصل نيز مفيد است و در كليه موارد يادشده، مصرف دم‌كردۀ برگ نافع است.

35. جوشانده  ۵٠  در هزار برگ گردو در استعمال خارج براى التيام زخمها و شست‌وشوى آنها و بيمارى‌هاى پوستى و اگزما و قارچى و به صورت غرغره در ورم لوزتين و معالجه آنژين بسيار مفيد است.

36. جوشاندۀ سرد قسمتهاى سبز ميوه رنگ قهوه‌اى به مو مى‌دهد.

37. برای متوقف ساختن شير زنى كه كودك خود را از شير گرفته باشد چند برگ تازۀ گردو را روى پستانش مى‌چسبانند.

38. جوشاندۀ برگ گردو را بمصرف شستشوى پوست بدن مى‌رسانند تا از ريزش عرق زياد جلوگيرى نمايد، نيز اين جوشانده را براى جلوگيرى از ريزش مايعات سفيد زنان استعمال مى‌كنند. براى بدست آوردن اين جوشانده بايد يك كيلو و نيم برگ تازه گردو را در پنج شش ليتر آب مدت پنج دقيقه بجوشانند و بعدا بقدر ( ١٠ ) دقيقه بگذارند تا تخمير شود، سپس آن را صاف مى‌كنند و به آبى كه داراى ( ٣٧ ) درجه حرارت باشد اضافه مى‌نمايند و بمصرف شستشوى بدن مى‌رسانند.

39. براى شستشوى مجراى رحم زنان مقدار ( ٢ - ٣ ) قاشق بزرگ غذاخورى از برگ خشك گردو را در يك ليتر آب مدت پنج شش دقيقه مى‌جوشانند، آنگاه بقدر ( ١٠ ) دقيقه مى‌گذارند تا تخمير شود، سپس درحالى‌كه ولرم باشد مجراى رحم را شستشو مى‌دهند.

40. مرهم برگ‌هاى گردو براى معالجۀ امراض جلدى مزمن و متعفن و زخمهاى خنازير و غيره استعمال مى‌شود. طرز تهيۀ اين مرهم اين است كه: برگهاى تازۀ گردو را بدون ساقه و گلهاى آن را بكوبند و آن را روى آتش ملايمى بگذارند و با مختصرى پيه مخلوط نمايند. اين مرهم را مى‌توان بطرز ديگرى ساخت و آن اين است كه، پيه را با عصارۀ برگ و گلهاى گردو ممزوج نمايند، عصارۀ آنها را مى‌توان بوسيلۀ هاون سفالى گرفت و توسط يك قطعه پارچه صاف نمود.

41. شيرۀ برگهاى گردو را براى معالجۀ مرض خنازير و امثال آن از قبيل: زخم، آبله و دانه، ناسورى پوست، درد چشم، استعمال خارجى براى نفخ استخوانها، چركى كه از گوش جريان و سيلان داشته باشد استعمال مى‌شود. براى گرفتن عصاره و شربت برگهاى گردو بايد يك مشت از برگهاى گردو را در يك ليتر آبجوش بريزند و آن را در يك روز بتدريج بياشامند آشاميدن يك چنين شربت قبل از غذا اشتها را باز مى‌كند.

42. شيرۀ پوست گردوى سبز براى پاك نمودن خون و علاج بزرگ شدن غدد لنفاوى بلغمى در مورد افرادى كه به مرض لك و پيس شدن پوست بدن مبتلا شده باشند مفيد است. طريقۀ تهيۀ شيرۀ آن اين است كه مقدار- ١۵ -گرم از پوست گردوى سبز را در ربع يك ليتر آب بريزند و بجوشانند تا نصف آن مبدل به بخار شود، و آن را در يك روز بتدريج بياشامند.

43. براى جلوگيرى از خونريزى در مورد عمل جراحى بايد سه روز قبل از عمل جراحى هر روزى مقدار ( ۵٠ ) گرم از عصارۀ پوست گردوى سبز بمريض بدهند.

احتیاطات:

1. مغز گردو چون لطيف است اگر زياد كهنه شود فاسد مى‌گردد و اسراف در خوردن آن موجب ورم لوزتين و ايجاد زخم در دهان مى‌شود، خصوصا در گرم‌مزاجها كه براى آنها مضر است اين نظر بايد بعد از خوردن گردو دهان خود را بشويند و انار ترش بمكند يا سكنجبين بخورند و يا كمى خشخاش بخورند.

2. اگر مغز گردو رنگ و بويش عوض شده و طعمش در اثر كهنه بودن تند شده باشد، نبايد خورده شود زيرا مسموميت مى‌آورد و اگر خورده شود و ناراحتى ايجاد شده باشد بايد ترشى خورد و سعى كند قى بيايد.

3. گردوی پرورش یافته (مربا) و گردوی تر برای معده سرد بد نیست و کمتر از گردوی خشک ضرر دارد. به شرطی که هر دو پوسته آن را بکنند.

منابع:

1. شیخ الرئیس ابوعلی سینا (چاپ اول 1362)، قانون در طب، کتاب دوم، ترجمه شرفکندی، تهران، انتشارات سروش

2. میرحیدر، حسین (1385)، معارف گیاهی، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی

3. رونجه، امین (1373)، درمان با گیاهان از نظر طب قدیم وجدید، ترجمه محمدجواد نجفی، تهران، ناشر اسلامیه

4. اصول كافى (ط-الاسلامیه) ج 6، ص 340، ج1