برنج ایرانی بهترین و لذیذترین برنج در دنیا

بسم الله الرحمن الرحیم

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

ارز (برنج)

برنج، دانه ای مشهور است که امروزه قوت و غذای اصلی بسیاری از مردم جهان به شمار می رود. در کتب حکما بهترین برنج را برنج ایرانی ذکر کرده اند زیرا نسبت به سایر برنج ها دارای لزوجت کمتر است. همچنین در طعم و مزه نیز لذیذترین آن ها به شمار می رود.

طبیعت برنج در دوم خشک است و در حرارت و برودت معتدل است. در کتب آمده است که اگر برنج را در آب بجوشانند، جرم برنج ایجاد برودت در درجه اول؛ و آب مطبوخ آن ایجاد برودت در درجه اول می نماید. به این دلیل در کیفیات فاعله، برنج را معتدل می دانند که هر دو کیفیت فاعله در آن در یک درجه ( اول ) موجود است.

برنج اگر به تنهایی مصرف شود، قلیل الغذا و اگر با شیر و شکر پخته شود و یا همراه آن خورده شود، کثیرالغذا می شود. بنابراین طبیب باید به خواص متفاوت برنج با دقت توجه کند تا هنگام تجویز برنج برای بیماران دچار خطا نشود.

برنج گاهی به عنوان عامل درمان کننده، و اغلب به عنوان کمک درمان به کار می رود. از آنجا که انواع برنج دارای قوت قابضه و مسدد مسام اند، می توان از آن در درمان بیماری هایی مانند زحیر، اسهال، اسهال دموی، اختناق رحم و بیماری های کلیه و مثانه استفاده کرد.

برنج به عنوان آبدست طبیب

با توجه به اینکه برنج یک غذای مرکب القوی است و در هر بدنی کیفیتی موافق کیفیت آن بدن به وجود می آورد؛ طبیب می تواند از آن هم در تشخیص افتراقی میان بیماری ها، و هم در درمان بیماری ها بهره جوید.

الف: هرگاه فرد سالم با خوردن برنج در خود احساس حرارت کند یا طبیب علائم افزایش حرارت را در اموری مثل نبض و غیره در وی دریافت کند، نشانه ی آن است که آن فرد دارای مزاج گرم است. برنج از دو طریق سبب افزایش حرارت در گرم مزاجان می شود:

- اکتساب حرارت از بدن های گرم، زیرا مواد لزج و کم رطوبتِ یابس به سرعت قبول تسخین و احتراق می کنند. وقتی یبوست و لزوجتی که در برنج وجود دارد، تحت تاثیر حرارت قوی که در اشخاص دارای مزاج گرم و خشک است قرار گیرد، به سرعت قبول گرمی می کند.

- لزوجت و یبوستی که در برنج هست، سبب ایجاد سدّه در عروق ماساریقا می شود. این امر مانع رسیدن آب کافی به کبد می شود. در نتیجه حرارت کبد افزایش می یابد و در اثر گرم شدن کبد، بدن نیز گرم تر می شود.

ب: چنانچه فرد سالم با خوردن برنج احساس برودت کند، یا طبیب علایم افزایش برودت را در اموری همچون نبض و غیره در وی دریافت کند، نشانه ی آن است که آن فرد دارای مزاج سرد و تر است. زیرا برنج در این افراد، لزوجت و یبوست را کاهش می دهد به واسطه چسبیدن به رطوبات، و با عملکرد مخالف موارد دوگانه مذکور، سبب افزایش برودت و رطوبت می شود.

تعلیم: به دلیل آن که برنج از جمله غذاهای مرکب القوی است، در هر بدنی موجب پدید آمدن کیفیتی موافق کیفیت آن بدن می شود. از این رو فرد سالم از خوردن آن متضرر نمی شود. اما در مورد بیماران باید نسبت به نوع بیماری (مزاجی، ترکیبی یا تفرق اتصالی) نحوه تهیه برنج را برای آنان تجویز کرد. پس اگر قصد طبیب در بیماری مزاجی در بیماری مزاجی، تعدیل و اصلاح مزاج باشد، باید به ضد عمل کند. یعنی اگر بیماری ناشی از غلبه گرمی است، به بیمار توصیه نماید برنج را به صورت آبکش میل کند. زیرا برنج آبکش سردی بخش؛ و برنجی که به صورت کته پخته شده باشد، گرمی بخش است.

وقتی که در بدن قرحه وجود داشته باشد مثل سل در ریه یا قرحه در امعا، پختن برنج باید همراه با مواد مناسب آن باشد. به عنوان مثال باید در قرحه ریه، برنج را با شیر و در قرحه امعا، برنج را با آب ماهیچه، پیه گرده بز، روغن بادام شیرین پخت. در برخی موارد هم می توان از برنج بوداده که با اکارع پخته شده باشد استفاده کرد. همه این موارد، ضمن تنقیه قرحه به اندمال آن نیز کمک می نماید.

تعلیم: طبیب اگر در نظر داشته باشد قبضِ برنج را افزایش دهد، باید به بیمار توصیه کند قبل از پختن برنج، آن را تشویه کند یعنی بو داده سپس طبق دستور بپزد.

- گاهی طبیب برای تسریع در درمانِ سحج و قرحه امعا، لازم است خاصیت قبض و اندمال برنج را با استفاده از نزدیک ترین راه به امعا، به آن موضع برساند. در چنین مواردی باید به بیمار توصیه کند برنج را مهرا پخته، از پارچه ای ثخین صاف کرده و طبق دستور حقنه کند.

- در صورت نیاز بیمار به برودت بیشتر، بایستی به برنج موادی با طبیعت سرد افزوده شود و اگر بخواهند گرمی را در برنج بالا ببرند لازم است به برنج موادی با طبیعت گرم اضافه شود.

- گاهی طبیب نیازمند آن است که برنج را مغری کند زیرا در برخی بیماری ها ممکن است صهروج امعا آسیب دیده باشد و برای این کار لازم است مدتی بیمار برنج را با موادی که خاصیت تغریه داشته باشند مصرف کند تا جبران صهروج از دست رفته نماید.

- گاهی بیمار دچار عطش یا تشنگی مفرط بوده و خوردن آب فروان برایش مضر است، در این موارد باید به برنج مواد کاهنده عطش اضافه کرد.

- گاهی خمل های معده کوتاه اند و یا از بین رفته اند و در نتیجه بیمار به زلق معده یا امعا مبتلا شده است. در چنین مواردی لازم است به برنج ماده ای که سطح معده یا روده را خشن کند یا به رشد و افزایش خمل ها کمک نماید، افزوده شود.

- گاهی بیمار ضعیف شده و نیازمند غذای صالح الکیموس کثیرالغذاست، در این مواقع باید به برنج موادی که غذائیت آن را تقویت کند، اضافه کرد تا نیروی از دست رفته را جبران کند.

- گاهی بیمار دچار سرفه یا نزله رقیق می شود و نسبت به درمان های رایج مقاوم می شود. در چنین مواردی لازم است به برنج مواد نافع سرفه یا نزله افزود.

موارد زیر از دیگر خواص برنج است که لازم است طبیب به آن ها توجه داشته باشد:

- خوردن آرد برنج که بسیار پخته شده باشد با پیه گرده بز، برای بیماران مبتلا به اسحال شدید، اسهال دوایی و سحج امعا به غایت مجرّب حکماست.

- خوردن آب مطبوخ برنج که مثل ماءالشعیر تهیه شده باشد، مسکّن لذع اخلاط مراری منصب به معده و امعاست.

- خوردن برنج با شیر تازه به مقدار مساوی به مدت ده روز، در تقویت تولید مجرّب حکماست.

- طلای برنج با ترمس برای بیماری کلف و آثار باقی مانده از بثورات و جراحات بسیار مفید و اثربخش است.

- ضماد برنج با پیه برای سرباز کردن دمل ها دارویی کارساز است.

- ذرور آرد برنج برای ترمیم جراحات تازه، مجرب حکماست.